تصمیم گیری در برنامه ریزی آموزش و پرورش
برنامه‌ریزی آرزویی و واقع‌بینانه: برنامه‌ریزی آموزش و پرورش باید واقع‌بینانه باشد و به تصمیم‌گیری نیاز داشته باشد. برنامه‌ریزی آرزویی و خیالی، بدون توجه به واقعیت‌ها و محدودیت‌ها، تصمیم‌گیری آسانی است.
انتخاب، ریسک، و محدودیت: در تصمیم‌گیری‌های برنامه‌ریزی آموزشی، مفاهیم انتخاب، ریسک یا خطر، و محدودیت به تدریج مطرح می‌شوند. انتخاب بین نیازها و هدف‌ها، مدل‌های مختلف برای رسیدن به مقصد، و محدودیت منابع از این مفاهیم می‌باشد.
تصمیم‌گیری در برنامه‌ریزی: برنامه‌ریزی آموزشی نیازمند تصمیم‌گیری در مورد اهداف و وسایل برای رسیدن به اهداف است. تصمیم‌گیری مشمول انتخاب، تجزیه و تحلیل مزایا و معایب مسیرهای مختلف، و ارزیابی ریسکها می‌شود.
مشارکت و مسئولیت: مشارکت افراد مختلف در برنامه‌ریزی، به خصوص کسانی که مسئول اجرای برنامه هستند، موجب توجه بیشتر به نتایج تصمیم‌گیری می‌شود. این مشارکت می‌تواند به کاهش ریسکها و بهبود تصمیم‌گیری‌ها منجر شود.
تعیین اولویتها: وجود محدودیت منابع در برنامه‌ریزی موجب تعیین اولویتها در اجرای اقدامات می‌شود. تعیین اولویتها نیازمند سنجش مزایا و معایب راههای مختلف و انتخاب بهترین گزینه‌هاست.
با توجه به این مفاهیم، برنامه‌ریزی آموزشی نیازمند توجه به محدودیت‌ها و مشکلات واقعی و تصمیم‌گیری در مورد اهداف و راهبردها با توجه به واقعیت‌ها و امکانات موجود است.
*توجه*
برای دریافت فصل های دیگر روی لینک زیر کلیک کنید.